Matijs van de Kerkhof
Introductie
|
|
Matijs van de Kerkhof heeft enige tijd gestudeerd aan de kunstacademie in Den Bosch, maar is als autodidact uitgegroeid tot een kunstenaar met een intrigerend en eigenzinnig oeuvre.
Herkenbaarheid of figuratie is een belangrijk uitgangspunt voor het beeldende werk van Matijs van de Kerkhof. Hij schildert veelal (groeps)scènes in duistere settings. De personages, beklemmende ruimten, landschappen, huizen en andere rekwisieten worden in een schijnbaar argeloze, losse toets weergegeven. Voornamelijk zwart, donkerbruin of donkerblauw vormen de basis van waaruit Van de Kerkhof zijn scènes in overwegend warme tinten schildert. De sfeer waarin hij zijn onderwerpen plaatst is niet eenvoudig te benoemen. Beschrijvingen van wat het bij de toeschouwer oproept variëren tussen desolaat, raadselachtig en absurd. Zelf noemt hij het ‘de schemerwereld’; hij schildert niet wat er werkelijk plaatsvindt, maar wat er allemaal zou kunnen gebeuren als men de fantasie de vrije loop laat.
In recenter werk onderzoekt de kunstenaar ook de schilderkunst vanaf de 17e eeuw waarvan hij de taferelen vertaalt naar zijn eigen idioom. Technisch gezien past deze talentvolle kunstenaar een hele reeks aan beeldende elementen toe om een beladen atmosfeer op te roepen. Intuïtief weet hij de juiste vorm te kiezen om het verhaal niet een te gemakkelijke illustratie te laten zijn van zijn fantasie.
Tekstbijdragen van onder andere kunsthistorica Drs. Liesbeth Schreuder en galeriehouder Gerhard Hofland.
Tekst bij expositie Galerie Wilms Venlo 2013:
Herkenbaarheid of figuratie is een belangrijk uitgangspunt voor zijn beeldende werk. Hij schildert of tekent situaties uit zijn directe omgeving, vaak gebaseerd op bestaande foto’s. Hierna laat hij zijn fantasie de vrije loop om deze beelden te vertalen in verf of viltstift. De sfeer waarin hij zijn figuren plaatst is niet eenvoudig te benoemen. Beschrijvingen van wat het bij de toeschouwer oproept variëren tussen desolaat, raadselachtig en absurd. Zelf noemt hij het ‘de schemerwereld’; hij schildert niet wat er werkelijk plaatsvindt, maar wat er allemaal zou kunnen gebeuren als je de fantasie de vrije loop laat.
Technisch gezien past deze talentvolle kunstenaar een hele reeks aan beeldende elementen toe om de beladen atmosfeer op te roepen. Tegen een donkere achtergrond lichten de figuren uit het niets op. Beeldafsnijdingen en variatie in perspectief scheppen verwarring in het verhaal. Figuren staan volkomen geïsoleerd, terwijl hun beweging of handgebaren interactie suggereren. Het is niet zo, dat hij dit allemaal als een formule toepast. Intuïtief weet hij de juiste vorm te kiezen om het verhaal niet een te gemakkelijke illustratie te laten zijn van zijn fantasie.
Bijzonder zijn de tekeningen met viltstift. Op buitengewoon virtuoze wijze maakt hij werk, dat uit allerlei lagen lijkt te bestaan, bijna als een zeefdruk. Kleur wordt opgelost en weer aangevuld. De pigmenten van de viltstiften scheiden zich en vermengen zich weer. Contouren worden getekend en weer uitgevaagd. Het is alsof hij schildert met viltstift.Tekst bij expositie Jan van Hoof Galerie Den Bosch 2015:
Herkenbaarheid of figuratie is een belangrijk uitgangspunt voor zijn beeldende werk. Hij schildert of tekent situaties uit zijn directe omgeving, vaak gebaseerd op bestaande foto’s. Hierna laat hij zijn fantasie de vrije loop om deze beelden te vertalen in verf of viltstift. De sfeer waarin hij zijn figuren plaatst is niet eenvoudig te benoemen. Beschrijvingen van wat het bij de toeschouwer oproept variëren tussen desolaat, raadselachtig en absurd. Zelf noemt hij het ‘de schemerwereld’; hij schildert niet wat er werkelijk plaatsvindt, maar wat er allemaal zou kunnen gebeuren als je de fantasie de vrije loop laat.
Technisch gezien past deze talentvolle kunstenaar een hele reeks aan beeldende elementen toe om de beladen atmosfeer op te roepen. Tegen een donkere achtergrond lichten de figuren uit het niets op. Beeldafsnijdingen en variatie in perspectief scheppen verwarring in het verhaal. Figuren staan volkomen geïsoleerd, terwijl hun beweging of handgebaren interactie suggereren. Het is niet zo, dat hij dit allemaal als een formule toepast. Intuïtief weet hij de juiste vorm te kiezen om het verhaal niet een te gemakkelijke illustratie te laten zijn van zijn fantasie.
Bijzonder zijn de tekeningen met viltstift. Op buitengewoon virtuoze wijze maakt hij werk, dat uit allerlei lagen lijkt te bestaan, bijna als een zeefdruk. Kleur wordt opgelost en weer aangevuld. De pigmenten van de viltstiften scheiden zich en vermengen zich weer. Contouren worden getekend en weer uitgevaagd. Het is alsof hij schildert met viltstift.
In mijn werk ben ik op zoek naar de ultieme penseelstreek die de urgentie van het moment, evenals een kunsthistorische verwijzing kan vertegenwoordigen. Mijn onderzoeksgebied ligt op dit moment voornamelijk in de schilderkunst van de 17de eeuw. Ik ben niet zozeer geïnteresseerd in de historische weergave van een evenement,maar het potentieel om verschillende emoties en reacties voorbij hun oorspronkelijke betekenis op te roepen.Het werk is eerder atmosferisch van karakter, ontdaan van hun oorspronkelijke functie als weergave van pracht, praal en rijkdom.
De geschiedenis is nooit een gefixeerde entiteit, zaken worden herzien en kunnen door nieuwe inzichten veranderen . We leggen onze subjectieve en gecultiveerde troebele lagen eroverheen om het verleden te kunnen plaatsen, maar kunnen uiteindelijk alleen maar gissen naar een sluitende waarheid. Hierin schuilt een mysterie dat mij fascineert en ik probeer te vangen in mijn werk.
Jan van Hoof:
Het werk van Matijs volg ik al een aantal jaren. Een intelligente, autodidacte kunstenaar die in zijn eigen (soms duistere) wereld leeft en werkt. Zijn werk is eigenzinnig en de ‘vertaling’ die hij maakt van onze ‘klassieke’ genreschilderijen naar eigentijdse beelden is verbluffend en onthutsend. Zijn schilderijen lijken in eerste instantie abstract, maar bij nadere beschouwing ontrollen zich herkenbare taferelen. Het intuïtieve en zoekende in zijn werk spreekt mij ontzettend aan en belooft veel voor de toekomst.
Zinssnede uit de tekst van de kunstenaar Niek Hendrix ter gelegenheid van een groepsexpositie in 2014 bij Galerie Wilms:
"Toch wil ik nog even het werk van Matijs van de Kerkhof (1977) nadrukkelijk noemen. Zijn werk viel eerder al op bij RAW Art Fair 2014, duidelijk een kundige schilder die zijn tijd heeft genomen om zijn materiaal echt te beheersen en tot een eigen beeldtaal te komen".
|
|
|